به بیان ساده، این کتاب فاصلۀ بین آمار و فلسفه را از میان برمی‌دارد. این کار با تشریح جزئیات هسته‌های مفهومی روش‌شناسی‌های آماری مختلف (آمار بیزی/ فراوانی‌گرا، مدل‌گزینی، یادگیری ماشین، استنباط علّی وغیره) و بیان مشروح پیامدهای فلسفی آن‌ها انجام می‌شود. این کتاب با وصف استنباط آماری به عنوان تلاشی معرفتی برای توجیه فرضیه‌هایی دربارۀ مدل احتمالاتی یک مسئلۀ تجربی معین، نقش مفروضات هستی‌شناختی، معنایی، و معرفت‌شناختی را که یک چنین استنتاج استقرایی را ممکن می‌سازد، توضیح می‌دهد. از این منظر، روش‌شناسی‌های آماری مختلف با ماهیت معرفت‌شناختی هریک مربوط به خود، مشخص‌سازی می‌شوند: آمار بیزی توسط معرفت‌شناسی درونگرا، آمار کلاسیک توسط معرفت‌شناسی برونگرا، مدل‌گزینی توسط معرفت‌شناسی عمل‌گرا، و یادگیری عمیق توسط معرفت‌شناسی فضیلت.