به گزارش ایسنا و به نقل از ام. آی. تی نیوز، پژوهشگران در بررسی جدیدی تصمیم گرفتند یک کیت متشکل از چندین بخش بنیادی به وجود آورند که بتوان از آن برای متصل کردن همه محصولات متفاوت حوزه فناوری استفاده کرد.
پروفسور "نیل گرشنفلد"(Neil Gershenfeld)، استاد دانشگاه "ام. ای.تی"(MIT) و دانشجویانش در جدیدترین بررسی خود توانستند پیشرفت چشمگیری در این حوزه داشته باشند. آنها پنج بخش بنیادین ارائه دادند که می‌توان آنها را روی ابزار گوناگونی سوار کرد. یکی از این ابزار، موتوری است که توانایی راه رفتن دارد و می‌تواند روی یک سطح به سمت عقب و جلو برود و دنده‌های دستگاه را نیز عوض کند.
پژوهشگران در این پروژه نشان دادند که ساختارهای تشکیل شده از واحدهای کوچک و یکسان می‌توانند ویژگی‌های مکانیکی بسیاری داشته باشند. همچنین در این پژوهش مشخص شد که ترکیب بخش‌های خشک و انعطاف‌پذیر می‌تواند برای ابداع باله‌های هواپیما نیز به کار رود.
پژوهش آنها، جایگزینی برای روش‌های کنونی ساخت ربات است که معمولاً دو نوع را در بر می‌گیرند؛ دستگاه‌های انعطاف‌پذیری که به خوبی کار می‌کنند اما نسبتاً پرهزینه هستند و دستگاه‌هایی که قابل شکل دادن نیستند و عملکرد را قربانی تطبیق پذیری می‌کنند.
"ویل لانگفورد"(Will Langford)، دانشجوی دانشگاه ام. آی.تی و از پژوهشگران این پروژه، پنج عنصر سازنده در مقیاس پنج میلی‌متر را به کار برد که همه آنها با یک اتصال‌دهنده استاندارد به هم وصل شده بودند. علاوه بر این پنج قسمت که هم عناصر خشک و هم عناصر انعطاف‌پذیر را در بر داشتند، از عناصر الکترومغناطیسی، یک فنر و یک آهن‌ربا نیز استفاده شد.
لانگفورد توانست قسمت‌های کوچک این کیت ساده را به نوعی موتور متصل کند که با گام‌های مکانیکی گسسته راه می‌رود و می‌توان از آن برای تعویض چرخ‌دنده استفاده کرد. همچنین، نوعی موتور را نیز به کار برد که می‌تواند روی یک سطح راه برود و عضلات خود را حرکت دهد.
شاید بتوان این بخش‌ها را به دست یا پا متصل کرد تا به برداشتن اشیا و راه رفتن کمک کنند و برای انجام وظایف خاص به کار بروند. این عناصر که گرشنفلد آنها را "مواد دیجیتال" می‌نامد، می‌توانند به هم متصل شوند و ساختاری شبیه به لگو ایجاد کنند.
ابداع این سیستم جدید، گام قابل توجهی به سوی ساخت یک کیت استاندارد است که می‌توان از آن برای ابداع ربات‌هایی با قابلیت‌های خاص و برای انجام دادن کارهای خاص استفاده کرد. چنین ربات‌هایی، قابلیت باز کردن و دوباره سوار کردن در شکل‌های گوناگون را دارند و نیازی نیست که برای هر کاربرد، دوباره از ابتدا نسبت به طراحی و ساخت آنها اقدام کرد.
پژوهشگران قصد دارند در آینده، این بخش‌ها را از عناصر پایه‌ای کوچک‌تر استفاده کنند.
این پژوهش، در نشست بین‌المللی "IEEE" ارائه خواهد شد.
منبع: ایسنا