به گزارش ايسنا و به نقل از تلگراف، واژه انگليسي "Selfitis" يا "علاقه بيش از حد به گرفتن عکس‌هاي سلفي" اولين‌بار در سال ???? معرفي شد. در واقع اين براي اولين‌بار بود که انجمن روانشناسان آمريکا اين عادت "ناشايست" را جزو مشکلات روحي و رواني و البته در ميان بيماريهاي رواني طبقه‌بندي مي‌کند.
به دنبال طبقه‌بندي جديد انجمن روانشناسان آمريکا گروهي از محققان دانشگاه ناتينگهام ترنت در انگلستان اين پديده را براي اولين‌بار به دقت مورد بررسي قرار دادند.
محققان دريافتند که اختلال Selfitis نه تنها در بعضي از مردم وجود دارد بلکه در صورت جلوگيري از پيشرفت، به يک رفتار خودخواهانه و بعضاً شديد تبديل مي‌شود.
دکتر مارک گريفيت، متخصص اعتيادهاي رفتاري از دانشگاه ناتينگهام گفت: چند سال پيش اخباري منتشر شد مبني بر اينکه انجمن روانشناسي آمريکا قرار است اعتياد به سلفي را در بين بيماريهاي رواني طبقه‌بندي کند، اگرچه اين موضوع در ابتدا شبيه يک شوخي به نظر مي‌رسيد، اما به اين معنا نبود که اعتياد به سلفي وجود ندارد، و اکنون نتيجه تحقيقات ما نشان مي‌دهد که اين اختلال رواني وجود دارد.
محققان در ابتداي کار يک حد مشخص براي سلفي گرفتن را تعيين کردند. آنها به اين جمع‌بندي رسيدند که افراد سلفي بگير در سه سطح قابل تشخيص هستند. سطح اول کساني هستند که در روز بيشتر از سه مرتبه از خود عکس مي‌گيرند، سطح دوم کساني هستند که سلفي‌هاي خود را منتشر مي‌کنند و دسته سوم کساني هستند که در مرحله حاد اين عارضه قرار دارند. اين افراد کساني هستند که در روز بيشتر از 6 بار تصاوير سلفي خود را در فضاي مجازي منتشر مي‌کنند.
محققان دريافتند کساني که بيش از حد سلفي مي گيرند اغلب نيازمند توجه بيشتر هستند. اين افراد در بيشتر موارد با کمبود اعتمادبه‌نفس مواجه مي‌شوند، پس تلاش مي‌کنند با اين روش جايگاه اجتماعي‌شان را بهبود بخشند.
منبع: ايسنا