به گزارش ايسنا و به نقل از تک‌تايمز، محققان طي سال‌ها مطالعه نشان دادند که انزواي اجتماعي يا فقدان ارتباط اجتماعي با همسالان داراي اثرات مخرب بر سلامت روحي و حتي جسمي است. برآورد شد بيش از 42.2 درصد افراد بالاي 40 سال در آمريکا از تنهايي مزمن رنج مي‌برند که اين مسئله به "اپيدمي تنهايي" معروف است.
محققان در يک بررسي با مطالعه انگيزه‌هاي فردي 295 نفر براي کناره‌گيري اجتماعي پرداختند. همچنين خلاقيت، علائم افسردگي، اضطراب و پرخاشگري در اين افراد مورد بررسي قرار گرفت.
اين مطالعه با تمرکز بر سه نوع انزواي اجتماعي صورت گرفت. نوع اول احساس خجالت است، که در آن انزواي اجتماعي ناشي از احساس ترس است. نوع دوم اجتناب است که علت آن اينست که فرد تعامل اجتماعي را دوست ندارد. نوع سوم غيراجتماعي بودن است که به نوعي انزواي اجتماعي غيرترسناک محسوب مي‌شود. نتايج نشان داد که اگرچه اين سه نوع انزواي اجتماعي در برخي موارد همپوشاني نشان مي‌دهند اما نتايج مربوط به سه نوع مختلف آن با هم فرق دارند.
محققان برآورد کردند که افراد خجالتي در واقع از تنهايي خود لذت نمي‌برند و نمي‌توانند از زمان خود به طور مفيد استفاده کنند. اين در حالي است که افراد غيراجتماعي مي‌توانند از تنهايي خود لذت ببرند و از آن به شکلي مفيد و خلاقانه بهره بگيرند.
در مقايسه با افراد خجالتي و مردم گريز، افراد غير اجتماعي زمان بيشتري را به تنهايي مي‌گذرانند اما به طور خاص از ارتباط با همسالان خود کمتر اجتناب مي‌کنند. بنابراين اين افراد به اندازه‌اي که لازم دارند از روابط اجتماعي بهره برده و در عين حال از تنهايي خود لذت مي‌برند.
ديد کلي درباره افراد منزوي اين است که اين افراد با تنهايي و پيامدهاي منفي آن مواجه هستند. با اين حال محققان معتقدند که به منظور درک مضرات و مزيت‌هاي انزواي اجتماعي در افراد خاص، بايد انگيزه‌هاي اين افراد براي کناره‌گيري از اجتماع مشخص شود. مطالعات اخير نشان داد غير اجتماعي بودن همان نتايج منفي مربوط به خجالتي بودن و انزوا را به همراه ندارد. نتايج تحقيقات جديد نيز مويد اين مطلب است.
بنا به گفته محققان يافته‌هاي جديد غيراجتماعي بودن با خلاقيت رابطه دارد و غير اجتماعي بودن مي‌تواند شکلي سودمندي از انزواي اجتماعي باشد.
نتايج اين تحقيق در مجله Personality and Individual Differences منتشر شد.
منبع: ايسنا