به گزارش ایرنا، دوره ابتدایی دوره نهفتگی است و دانش آموز آرام ترین مراحل خود را از نظر روانی، رفتاری و جنسی می گذراند، عشق و علاقه به آموختن و یادگیری بر دیگر گرایش ها برتری دارد و همین است که درس و نمره های بیشتر دانش آموزان ابتدایی در سطح بالا و رضایت بخش است.
رفتارهای تخریبی کودک کم است، حرف معلم و والدین برای او الگو و مورد پذیرش است، اما دوره راهنمایی و متوسطه دوره بحران، شک کردن، پرخاشگری، درخود فرورفتن، گوشه گیری، دوره احساس استقلال و تصمیم و اقدام است.
دانش آموز راهنمایی و متوسطه از نظر احساس بسیار حساس است و حوادث محیط مدرسه و خانه، ساعت ها ذهن او را به خود مشغول می کند.
در دوره دبستان، دانش آموز با یک معلم سر و کار دارد و سازگاری با او آسان انجام می شود و او به مرور خود را با سلیقه و حساسیت های معلم وفق می دهد، اما همین دانش آموز یکباره در دوره راهنمایی با چند معلم رو به رو می شود و این امر سازگاری دانش آموز را با معلمان طولانی تر می کند.
مدرس مهارت های زندگی و کارشناس یادگیری، در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا درباره این تفاوت ها می گوید: دوره راهنمایی و متوسطه دوره تحولات روانی، رفتاری ذهنی و حتی یادگیری است، بررسی ها نشان می دهد، افت تحصیلی در این دوره تقریبا سه برابر دوره ابتدایی است بنابراین خانواده ها باید خود را برای اتفاقات جدید آماده کنند.
حسین علیزاده (کوزه کنان) اظهار می دارد: پدر و مادر آگاه کسی است که با مراحل رشد روانی، جسمانی و ذهنی فرزندان خود آشنایی منطقی داشته باشد تا بتواند بر اساس این شناخت، با فرزند خود ارتباط برقرار کرده و زندگی کند.
این مدرس مهارت های خانواده ادامه می دهد: دانش آموزان دوره راهنمایی و متوسطه ویژگی هایی دارند که گاهی با دوره ابتدایی تفاوت های اساسی دارد، دوره ابتدایی دوره عملیات عینی است اما راهنمایی و متوسطه دوره عملیات ذهنی و انتزاعی است یعنی فعالیت ذهنی دانش آموزان ابتدایی بر پایه شنیدن، دیدن و لمس کردن است و آگاهی های خود را از این طریق کسب می کنند.
به گفته وی، بسیاری از دانش آموزان در دوره ابتدایی نمره های 19 و 20 می آورند و خانواده را خوشحال می کنند اما همین دانش آموزان ممکن است در دوره راهنمایی و متوسطه که دوره استدلال است، نمره های بالا نیاورند و یک باره افت تحصیلی پیدا کنند این درحالیست که نباید زیاد نگران شد زیرا این امر طبیعی و بر اساس تفاوت های فردی است.
علیزاده اضافه می کند: عکس این قضیه هم صادق است، یعنی برخی از دانش آموزان که در دوره دبستان ضعیف بودند به یکباره در دوره راهنمایی و متوسطه شکوفا می شوند و توانایی های خود را نشان می دهند و حتی خانواده را با گرفتن نمره های 17 و 18 شگفت زده می کنند از این رو وظیفه خانواده این است که درباره هوش و نمره های فرزند خود عجولانه قضاوت نکند و بر فرزند خود برچسب نزنند.
وی یادآور می شود: با توجه به این تغییر و تحولات ذهنی و دریافتی که در دانش آموزان اتفاق می افتد، باید فراز و نشیب های یادگیری فرزندان را طبیعی بدانیم و زمینه خودباوری و تلاش محوری آنها را تقویت کنیم.
** توجه و برخورد منطقی با فرزندان
علیزاده می گوید: پذیرش تفاوت های دوره راهنمایی ، متوسطه و ابتدایی باعث می شود ما درباره فرزندان خود برخورد منطقی کنیم و به همیاری و کمک آنها بپردازیم.
وی با توصیه به والدین می افزاید: هرگز با به رخ کشیدن نمره های کم دوره ابتدایی فرزندان را مسخره نکنید و به او نگویید که 'آفتاب از کدام طرف درآمده، می بینم که 20 گرفته ای، چشم من آب نمی خورد تو نمره بالا بگیری، نکند تقلب کرده ای، چرا وقتی دبستان بودی این مدلی نبودی؟
به گفته این کارشناس یادگیری، گفتن این واژه ها ذهن فرزند را راکد می کند و به خودباوری او آسیب می زند.
وی توضیح می دهد: باید در این دوره به تلاش و داشته های فرزند بپردازیم و از او بخواهیم درباره درسهایی که نمره کم آورده بیشتر وقت بگذارد و از نمره های خوب او قدردانی کنیم زیرا فراهم کردن یک شرایط مناسب روانی و تحصیلی که دانش آموز بتواند به توانایی های خود بپردازد ضرورت دارد.
وی با بیان اینکه دوره ابتدایی دوره اطاعت پذیری و دوره راهنمایی و متوسطه دوره حس استقلال و دلیل خواهی است، می گوید: دانش آموز دبستانی از والدین و معلم حرف شنوی بالایی دارد و مطیع است و این ویژگی کار تربیت را آسان می کند اما دانش آموز دوره راهنمایی و متوسطه می خواهد روی پای خود بایستد و بگوید که من دیگر بچه نیستم.
علیزاده ادامه می دهد: دانش آموزان راهنمایی و متوسطه برای انجام یا انجام ندادن هر کاری دلیل می خواهند و از خود کنجکاوی نشان می دهند و عدم اطاعت محض از دیگران از ویژگی های این دوره است که خانواده باید با حوصله آن را بپذیرد و انتظار نداشته باشد دانش آموز راهنمایی و متوسطه مثل دانش آموز ابتدایی باشد.
منبع: