به گزارش سرویس علمی ایسنا، شیوه جدید تولید واکسن شامل ارائه دستوراتی به بدن برای تولید آنتیبادیهای خاص است.
در این حالت، چون بدن واکنشدهنده زیستی به خود خواهد بود، تولید واکسن میتواند بسیار سریعتر از شیوههای سنتیتر باشد و نتیجه بدست آمده نیز دارای سطح محافظتی بالایی خواهد بود.
شیوههای کنونی تولید واکسن دست کم 9 ماه زمان میبرند و به طور مثال، زمانی که واکسن آنفلوآنزای پرندگان H1N1 در سال 2009 شیوع یافت، دانشمندان واکسنها را در تخمدانهای موشها رشد دادند اما ماهها پس از آن توانستند کمیتهای کافی این واکسن را برای اعمالکردن آنها به مردم تولید کنند.
در روش جدید دانشمندان دارپا از انسانهای زنده به عنوان کارخانههای تولیدکننده آنتیبادی موردنیاز بدن خود آنها استفاده میکنند.
محققان این آنتیبادیهای ویروسی را از فردی که از بیماری مانند آنفلوآنزا یا ابولا بهبودی یافته، برداشت میکنند. پس از آزمایشکردن توانایی این آنتیبادیها برای خنثیسازی ویروسها در ظرف آزمایشگاهی، محققان کارآمدترین آنها را ایزوله میکنند.
دانشمندان سپس ژنهای موردنیاز برای تولید آنتیبادی این ویروس را تعیین کرده و پس از ان بسیاری از نسخههای این ژنها را در درون ماده ژنتیکی آرانای یا دی انای کدگذاری میکنند. بدن انسان سپس از این ماده برای مونتاژ آنتیبادی استفاده میکند.
شرکتها و موسسههای مختلفی به دنبال تولید واکسن با استفاده از این شیوه هستند.