به گزارش ایسنا و به نقل از آی او، این الگوریتم "برش نگار"(Tomographer) نام دارد. این کلمه از واژه برش‌نگاری گرفته شده و به نمایش سطح مقطع یک جسم سه بعدی اشاره دارد.
برش‌نگار
با استفاده از این روش جدید بافت ابتدا در امتداد محوری مشخص به سطح مقطع متوالی بریده می‌شود. سپس هر یک از آنها در زوایای مختلف برش داده می‌شوند. سپس سلول‌های برش‌ها جدا می‌شوند تا اسید ریبونوکلئیک پیام رسان(mRNA) کل آنها جمع‌آوری شود. هر آر.ان.ای پیام رسان مربوط به ژنی است که در سلول فعال است. اندازه‌گیری‌های برش‌ها به عنوان اطلاعات ورودی در الگوریتم برش‌نگار مورد استفاده قرار می‌گیرند. سپس این اطلاعات الگوهای بیان ژن مکانی را در داخل بافت بازسازی می‌کند.
بیان ژن
بیان ژن به بیان یک ژن گفته می‌شود که طی این فرایند ژن از دی.ان.ای به آر.ان.ای تبدیل شود و متعاقباً به یک توالی اسید آمینه تبدیل شود که پروتئین از آن تولید می‌شود. روش معمول برای نقشه برداری از ژن‌ها در بافت، روش هیبریداسیون درجا است. این روش شامل نشانه‌گذاری یک ژن در یک بافت خاص با نشانگر فلورسنت است. سپس بخش‌ها/برش‌ها در زیر میکروسکوپ ویژه‌ای مورد بررسی قرار می‌گیرد تا محققان روشن شدن ژن مذکور را مشاهده کنند.
نقشه مکانی
تصاویر متوالی هر بخش با هم ترکیب می‌شوند و نقشه مکانی ژن در بافت را تولید می‌کنند. مشکل روش‌هایی که در آن از هیبریداسیون درجا استفاده می‌شود این است که آنها نیاز به تجهیزات تخصصی دارند اما با ظهور برش نگار، این روش دیگر استفاده نخواهد شد.
یافته‌های این مطالعه در مجله "Nature Biotechnology" منتشر شد.
منبع: ایسنا