به گزارش سرویس پژوهشی ایسنا، منطقه اصفهان، اوتیسم یا درخودماندگی یک اختلال رشدی مغزی است که بسیاری از بخش‌های مغز را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این که چطور این اتفاق رخ می‌دهد، هنوز درک نشده است.
اوتیسم عموماً توسط یک مجموعه سه‌تایی از ویژگی‌ها مشخص می‌شود: آسیب در تقابلات اجتماعی، آسیب در ارتباط، علائق محدود و رفتارهای تکراری. سایر ویژگی‌ها همچون تغذیه غیرطبیعی نیز معمول است، اما برای تشخیص ضروری نیست.
کودکان درخودمانده کمتر از سایر همسالان صداسازی به صورت منفرد و تکراری، همخوان، کلمه و مجموعه کلمات دارند. حالات بدنی آنها با کلمات هماهنگ و ترکیب نمی‌شوند، کودکان اوتیستیک کمتر درخواست‌هایشان را مطرح می‌کنند و یا در تجاربشان با دیگران شریک می‌شوند و بیشتر به نظر می‌رسد که کلمات سایرین را تکرار می‌کنند و یا ضمایر را معکوس بیان می‌کنند.
نتایج این تحقیق تئوری مرتبط با اوتیسم را که بیانگر وجود عوامل خطر اوتیسم پیش از تولد است، قوت می‌بخشد.
چاقی و دیابت در کل باعث احساس استرس در بدن می‌شوند و این شرایط در طولانی‌مدت توسعه اعصاب را در بدن کودک تحت تأثیر قرار می‌دهد.
طی این پژوهش دو هزار و 734 جفت مادر و کودک بین سال‌های 1998 تا 2014 مورد بررسی قرار گرفتند که بیش از 100 کودک در این تحقیق مبتلا به اوتیسم تشخیص داده شدند.
شاخص‌های مورد توجه در این تحقیق وزن مادران پیش از بارداری و ابتلا به دیابت پیش از بارداری و دیابت بارداری مادران عنوان شد. این پژوهش از نخستین مطالعاتی است که خطر اوتیسم را به دوران جنینی و همچنین چاقی و دیابت مادران نسبت داده است.
به گفته محققان کودکانی که مادران دیابتی و چاق دارند (وجود هر دو عامل همزمان در کنار هم) در مقایسه با کودکان مادران سالم بیش از چهار برابر بیشتر در معرض خطر اوتیسم قرار دارند.
نتایج این پژوهش در مجله " Paediatrics" منتشر شده است.
منبع: